Czym jest Daddy Issues?

„Daddy Issues” to określenie chętnie używane w dzisiejszym społeczeństwie. Często przypisuje się to kobietom, które spotykają się ze starszymi mężczyznami lub zmagają się w jakimś elemencie swoich związków. Ale czym tak naprawdę są problemy w relacji z ojcem? Jaka jest psychologia kompleksu ojca i jak można przepracować te emocje? Warto przyjrzeć się bliżej kompleksowi ojca żeby zrozumieć dlaczego jest on dziś tak powszechny.

Ostatnie dwie dekady były świadkami rosnącego zaniepokojenia i zainteresowania rolą, jaką ojcowie odgrywają w życiu ich dzieci. Jaki wpływ na psychopatologię dzieci ma życie rodzinne – w szczególności takie aspekty, jak brak miejsca zamieszkania ojców biologicznych i rodzicielstwo ojców? Trzy szerokie perspektywy teoretyczne, które napędzają badania w tym obszarze, to standardowy model środowiska rodzinnego, pasywny model genetyczny i model efektów dziecka.

„Daddy Issues” nie ma precyzyjnej definicji. Jest to popularne określenie tego, w jaki sposób relacja z ojcem w dzieciństwie wpływa na kogoś w wieku dorosłym, zwłaszcza ojca, który jest nieobecny lub emocjonalnie niedostępny. Innymi słowy jest to nieformalne określenie psychologicznych wyzwań wynikających z nieobecności lub nieprawidłowej relacji z ojcem, często objawiającej się nieufnością lub pożądaniem seksualnym wobec mężczyzn, którzy pełnią rolę ojców .

Wraz ze wzrostem popularności termin „daddy issues” kojarzono niemal wyłącznie z kobietami. Jednak zarówno mężczyźni, jak i kobiety mogą doświadczać kompleksów ojcowskich. Mężczyźni z kompleksami ojca mają tendencję do walki z aprobatą i poczuciem własnej wartości, podczas gdy kobiety mają tendencję do tęsknoty za ochroną i uznaniem. Mając to na uwadze, każdy kompleks ojca jest wyjątkowy i może manifestować się na wiele sposobów.

Geneza terminu “daddy issues”

Chociaż nie jest jasne, skąd dokładnie pochodzi ten termin, wydaje się, że wywodzi się on z idei kompleksu ojca , którą Zygmunt Freud po raz pierwszy zaproponował jako część swojej teorii psychoanalitycznej.

Kompleks ojca opisuje nieświadome impulsy, które pojawiają się z powodu negatywnej relacji z ojcem, co wiąże się z bardziej znaną ideą kompleksu Edypa. Freud przedstawił kompleks Edypa, aby opisać atrakcyjność młodego chłopca do matki i uczucie współzawodnictwa z ojcem. Podczas gdy praca Freuda początkowo koncentrowała się tylko na chłopcach, Carl Jung wierzył, że dziewczęta mogą rywalizować z rodzicami tej samej płci o uczucia rodziców przeciwnej płci. Nazwał to zjawisko kompleksem Elektry.

Zgodnie z teorią rozwoju psychoseksualnego Freuda , kompleksy Edypa i Elektry powstają między trzecim a piątym rokiem życia. Jeśli kompleks nie zostanie rozwiązany do końca tego etapu rozwoju, dzieci mogą fiksować się na punkcie rodzica przeciwnej płci. Dlatego chłopcy będą się skupiać na matce, a dziewczęta na ojcu. To ostatecznie prowadzi do trudności w związkach dorosłych.

Chociaż idea kompleksu ojca wywodzi się od Freuda z jego rozumienia rozwoju chłopców, szersza koncepcja nie jest związana z płcią. Doprowadziło to do powstania teorii przywiązania , która koncentruje się na wpływie relacji między ludźmi, zwłaszcza dziećmi, a ich opiekunami, a nie na seksualności.

Pierwszy teoretyk przywiązania, John Bowlby, zasugerował, że styl przywiązania w dzieciństwie ma ogromny wpływ na style przywiązania u dorosłych. W rezultacie ci, którzy czują się bezpiecznie i mają bezpieczny styl przywiązania w dzieciństwie, nadal będą mieli bezpieczny styl przywiązania jako dorośli. Z drugiej strony, jeśli dana osoba jest niebezpiecznie przywiązana jako dziecko, rozwinie jeden z trzech niepewnych stylów przywiązania w wieku dorosłym.

Niepewne style przywiązania dorosłych obejmują:

• Zaabsorbowany lękiem: osoby, które mają styl przywiązania zajęty lękiem, chcą być blisko innych, ale martwią się, że ich partner nie będzie tam, kiedy ich potrzebują. To może sprawić, że staną się czepliwe i wymagające .
• Bojący się-unikający: osoby ze stylem przywiązania bojącym się-unikającym tworzą intymne relacje, ale mają problemy z zaufaniem swoim partnerom, ponieważ wierzą, że zostaną zranieni. To może sprawić, że będą odległe i oderwane.
• Lekceważący-unikający : osoby o stylu przywiązania lekceważąco-unikającym wolą unikać tworzenia bliskich relacji i wyzwań emocjonalnych, jakie ze sobą niosą.

Podczas gdy dorośli bezpiecznie przywiązani wierzą, że ludzie będą przy nich, gdy będą ich potrzebować, dorośli niepewnie przywiązani będą zachowywać się na jeden z dwóch sposobów: albo będą próbować tworzyć relacje, ale martwią się, że ludzie, którymi się opiekują, nie będą tam dla nich. lub wolą w ogóle nie rozwijać bliskich relacji. Zakładając, że w dzieciństwie dana osoba miała słabe relacje z ojcem. W takim przypadku może to prowadzić do niepewnego przywiązania w wieku dorosłym, prowadząc do tego, co stało się znane jako daddy issues.

Daddy Issues: objawy

Badania wykazały, że wpływ negatywnej relacji z ojcem jest realny. Na przykład jedno z badań wykazało związek przyczynowy między nieobecnością lub niskim zaangażowaniem ojców w życie córek a ryzykownymi zachowaniami seksualnymi kobiet, w tym permisywizmem seksualnym i negatywnym nastawieniem do używania prezerwatyw. Efekty te nie obejmowały ryzykownych zachowań nieseksualnych ani zachowań seksualnych mężczyzn.

Tymczasem mężczyźni, którzy dorastali z nieobecnym lub emocjonalnie odległym ojcem, zgłaszali szereg problemów, w tym brak męskiego wzoru do naśladowania, poczucie nieadekwatności, takie jak brak pewności siebie i poczucia własnej wartości, oraz poszukiwanie w wieku dorosłym znaleźć zastępców ojca.

Sugestia, że ​​kobiety staną się fiksami na punkcie ojca w wyniku nierozwiązanego kompleksu Elektry, być może dała początek płciowej perspektywie, która jest często kojarzona z pojęciem problemów z tatusiem. Jednak podczas gdy termin „problemy z tatusiem” jest często używany do negatywnego opisu, a nawet wyśmiewania zachowania kobiet w związkach, problemy z tatusiem mogą mieć wpływ na każdego, kto może nieść psychologiczne rany ze związku z ojcem w dorosłość.

Niektóre typowe objawy, które pojawiły się z powodu problemów ojca z córką, obejmują: 

• buntownicze zachowanie wobec autorytetów,
• głód męskiej uwagi,
• ciągła potrzeba atencji ze strony mężczyzn,
• trudności również w utrzymaniu relacji z kobietami,
• strach przed intymnością z mężczyznami,
• rozwiązłość seksualna,
• samookaleczenie,
• zaburzenia odżywiania,
• narkomania,
• brak ambicji lub motywacji do działania,
• inicjowanie walk z autorytetami,
• niska samoocena itp.

Daddy issues – terapia

Najlepszym sposobem przezwyciężenia daddy issues jest psychoterapia. Terapeuta może pomóc Ci zrozumieć podstawową przyczynę Twoich emocji i zachowań, a następnie współpracować z Tobą, aby znaleźć dla nich spersonalizowane rozwiązania. Terapia to proces adaptacyjny, który obejmuje szeroki zakres tematów: leczenie depresji , leczenie lęku, terapię żalu , budowanie poczucia własnej wartości, radzenie sobie ze stresem, radzenie sobie z gniewem i wiele innych. Twój terapeuta może pomóc ci zamknąć przeszłe doświadczenia i zmienić twoje obecne wzorce myślowe. W końcu lepiej zrozumiesz swój umysł i poczujesz większą kontrolę nad swoimi działaniami.

 

artykuł pochodzi ze stron: verywellmind.com, mantracare.org, .perspectivesoftroy.com